DROGI
RODZICU!
Gdy
dowiadujesz się, że Twoje dziecko jest prześladowane w szkole, przeżywasz szok
i nie wiesz, co z tym faktem zrobić. Jest Ci trudno w to uwierzyć. Wydaje Ci
się, że to Twoja wina i czujesz złość. Pamiętaj jednak, że Twoje dziecko
przeżywa to samo i to Ty musisz mu pomóc.
Niektóre
dzieci ukrywają swój problem. To nie oznacza, że nie mają do Ciebie zaufania –
być może nie chcą Cię zmartwić albo wstydzą się, że nie potrafią sobie same
poradzić i wina tkwi w nich samych. Takie dziecko najczęściej nie lubi szkoły.
Rano przed wyjściem skarży się na bóle głowy, gardła, brzucha, na gorączkę.
Jeśli zauważysz takie objawy u swojego dziecka, zastanów się, czy powodem nie
jest prześladowanie w szkole. Jest wiele sygnałów, które świadczą o tym, że
Twoje dziecko może być ofiarą przemocy szkolnej. Obserwuj zachowania dziecka i
zawsze reaguj, gdy Twoje dziecko:
·
nie chce wychodzić z domu albo wychodzi bardzo
późno lub bardzo wcześnie,
·
wraca ze szkoły później, okrężną drogą,
·
wraca po lekcjach ze zranieniami i siniakami,
·
ma podarte ubranie,
·
znajdujesz zniszczone podręczniki i przybory
szkolne,
·
prosi Cię o ponowne kupienie „zgubionych”
(zabranych lub ukradzionych) przedmiotów,
·
często „gubi” pieniądze i prosi o drobne na „składkę”,
·
nie chce brać do szkoły drugiego śniadania
albo bierze dużo więcej niż zwykle,
·
prosi o „załatwienie” zwolnienia z wf-u,
·
kłóci się ze swoimi przyjaciółmi,
·
jest ciche, izoluje się,
·
jest agresywne w stosunku do innych
domowników, np. rodzeństwa,
·
ma gorsze wyniki w nauce,
·
opuszcza pojedyncze lekcje lub wagaruje,
·
ma problem ze snem lub senne koszmary, płacze
w nocy.
Jeśli
zauważysz u dziecka wyżej wymienione zachowania, porozmawiaj z nim. Zadaj kilka
prostych pytań:
·
Co robiło dzisiaj w szkole?
·
Co robiło podczas długiej przerwy?
·
Czy robiło coś, co mu się szczególnie
podobało?
·
Czy robiło coś, co mu się nie podobało?
·
Czy jest jakaś lekcja, której nie lubi?
·
Czy jest ktoś w szkole, kogo nie lubi i
dlaczego?
·
Czy czeka, aby iść jutro do szkoły?
Co
robić?
Najgorsze,
co możesz zrobić, to zareagować zbyt ostro. Mimo odczuwanej złości staraj się
nie zachować agresywnie, nie rozwiązuj sprawy samodzielnie, np. wymierzając
karę sprawcy. Postaraj się nie obwiniać szkoły i nauczycieli. Pamiętaj, że
jeśli nie wiesz o prześladowaniu swojego dziecka, nikt w szkole również może
tego nie wiedzieć. Poinformuj wychowawcę – to on powinien pokierować dalej
sprawą. Możesz także zwrócić się do pedagoga szkolnego.
Jeśli
w szkole poinformowano Cię wcześniej, jakie są zasady współpracy z rodzicami w
podobnych sytuacjach, postępuj zgodnie z nimi.
Wobec
swojego dziecka staraj się zachować tak, aby mu pomóc. Nie obwiniaj go,
niezależnie od tego, jak radziło sobie z prześladowaniem. Nie miej do niego
pretensji, jeśli nie powiedziało Ci, że jest ofiarą przemocy. Zachęć, aby
opowiedziało Ci o wszystkim – pomoże mu to poradzić sobie z napięciem i odreagować
trudne emocje. Zapewnij, że zrobisz wszystko, aby mu pomóc i nie dopuścisz do
podobnych sytuacji w przyszłości.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz